Οπτική παρατήρηση κομητών και οπτική έρευνα ροής νέων ουρανίων αντικειμένων.Γενικά.
Οι κομήτες προέρχονται από μια τεράστια σφαιρική περιοχή, γνωστή ως Νέφος του Oort (όνομα του αστρονόμου που ανακάλυψε την ύπαρξη της). Οι τροχιές των σωμάτων αυτών έχουν τυχαίο προσανατολισμό στο διάστημα, (αντίθετα προς τους πλανήτες που κινούνται στην περιοχή της εκλειπτικής), οπότε μετά από μια διαδικασία τυχαίων βαρυτικών έλξεων και παρέλξεων μπορεί να προσεγγίσουν το εσωτερικό του Ηλιακού Συστήματος από οποιαδήποτε κατεύθυνση.
Το κυρίως σώμα τους αποτελείται από μίγμα σκόνης και πάγου (βρώμικες μπάλες χιονιού), με διάμετρο λίγα χιλιόμετρα ( Κομήτης Halley 17 χλμ. περίπου), ενώ η κόμη που εμφανίζεται σαν μια θολή κηλίδα φωτός (νέφος υλικών και σκόνης προϊόν εξαέρωσης λόγω προσέγγισης στο πεδίο ενέργειας του Ηλιακού ανέμου), μπορεί να φτάσει σε διάμετρο 10.000 χλμ.
Ορισμένοι κομήτες αφού περάσουν την απόσταση περίπου της τροχιάς του πλανήτη Δία, απόσταση που ενεργοποιεί την διαδικασία εξαέρωσης, εμφανίζουν μία ή δύο ουρές με προσανατολισμό πάντα, αντίθετης κατεύθυνσης, προς αυτής του Ήλιου. Μία ουρά σκόνης πολλών εκατομμυρίων χιλιομέτρων, διαφυγόντων σωματιδίων που διασκορπίζονται στο τροχιακό επίπεδο του κομήτη, ή και μια απολύτως ευθύγραμμη γαλαζωπή ουρά αερίων ( ιόντων ) με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την ακριβώς αντίθετη προέκταση της προς αυτή του Ήλιου.
Ο λαμπρός πυρήνας, που σπάνια διακρίνεται με ερασ/χνικό τηλεσκόπιο, οριοθετημένος στο κέντρο της κόμης δεν είναι το πραγματικό σώμα του κομήτη αλλά τμήμα των λαμπρότερων πιδάκων διαφυγής υλικών. Μία καλή εκλαϊκευμένη ερμηνεία όλων των χαρακτηριστικών ενός κομήτη μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο πρακτικών του 4ου Πανελληνίου Συνεδρίου Ερασιτεχνικής Αστρονομίας, στις παραγράφους «Βρώμικες χιονόμπαλες» σελ.30 και «Οι ουρές των Κομητών» σελ.31 της εισήγησης «Αστρονομική Δημοσιογραφία» του Βούλγαρη Αριστείδη. (http://www.astronomia.org.gr/PRAKTIKA/25-32.pdf ).
Η κλίμακα διακύμανσης των μεγεθών λαμπρότητας ενός κομήτη δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί με ακρίβεια και καθώς ελάχιστοι παρουσιάζουν εντυπωσιακές ουρές, αρκετοί από αυτούς, διατρέχουν κάθε βράδυ τον έναστρο ουρανό απαρατήρητοι με γυμνό μάτι.Όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά γνωρίσματα καθιστούν την συστηματική παρατήρηση και την οπτική έρευνα των κομητών μια συναρπαστική περιπέτεια απρόβλεπτων εκπλήξεων και εξέλιξης που διαδραματίζεται με συνεχή ροή νέων σωμάτων (απρόβλεπτης συμπεριφοράς), ανάμεσα στα αντικείμενα Messier και NGC (Νέος Γενικός Κατάλογος) του έναστρου νυχτερινού ουράνιου θόλου.